University of Twente Student Theses
De diabetesverpleegkundige en zelfzorg
Rumpt, Sanne van (2008) De diabetesverpleegkundige en zelfzorg.
PDF
333kB |
Abstract: | In de diabeteszorg hebben de afgelopen jaren veranderingen plaatsgevonden. Er is meer sprake van transmurale zorg, waarbij de diabetesverpleegkundige in de eerste lijn een belangrijke rol heeft gekregen. Daarnaast is de eigen verantwoordelijkheid van de patiënt steeds groter geworden en is er sprake van zelfzorg. Dit leid tot de centrale onderzoeksvraag: ‘Op welke wijze gaan diabetesverpleegkundigen in de eerste lijn om met verschillende groepen diabetespatiënten, met betrekking tot zelfzorg?’ Resultaten De diabetesverpleegkundigen in de regio Arnhem hebben binnen de huisartsenpraktijk verschillende taken. De belangrijkste is het begeleiden van diabetespatiënten. Deze begeleiding vindt plaats door middel van het geven van educatie over de ziekte diabetes, het geven van voorlichting en het geven van advies aan patiënten. Volgens de diabetesverpleegkundigen komt het voor dat de zelfzorg niet altijd volledig goed wordt uitgevoerd. In termen van de theorie van Orem is er sprake van een zelfzorgtekort. Dit zelfzorgtekort wordt veroorzaakt door een gebrek aan motivatie, het referentiekader van de patiënt, de omgeving, een negatief zelfbeeld, een gebrek aan inzicht of door onmacht. Dit zijn psychosociale en bewegingsfactoren, die lijden tot een gebrekkige zelfzorg. Volgens Orem kunnen er beperkingen zijn in de kennen en weten, in oordeel- en besluitvormend gedrag, en in productief gedrag zijn. Bij diabetes lijkt er van alle beperkingen sprake te zijn, maar deze hebben als oorzaak de psychosociale en/of omgevingsfactoren. Er zijn dus geen echt beperkingen op die gebieden. De diabetesverpleegkundige moet ervoor zorgen dat de zelfzorg wel goed verloopt. Het gedrag dat ze uitvoert om dit te bereiken is in termen van de zelfzorgtheorie van Orem ondersteunend en adviserend gedrag. De diabetesverpleegkundigen in de regio Arnhem onderscheiden verschillende patiëntengroepen. Deze groepen hebben allemaal een eigen benaderingswijze nodig om ervoor te zorgen dat de patiënt alles begrijpt en onthoudt. De verschillende groepen zijn patiënten met een hogere SES, patiënten met een lagere SES en allochtone patiënten. De diabetesverpleegkundige hanteren geen standaardbehandeling per patiëntengroepen maar stemmen hun werkwijze per individu af, vaak op basis van hun intuïtie. Conclusie Diabetesverpleegkundigen gaan ondersteunend en adviserend te werk wanneer het om zelfzorg gaat. Dit is niet altijd toereikend. Zij onderscheiden drie verschillende patiëntengroepen, te weten patiënten met een hogere SES, patiënten met een lagere SES en allochtone patiënten. De groepen krijgen een verschillende aanpak, waarbij er door de diabetesverpleegkundige met name gewerkt op basis van intuïtie |
Item Type: | Essay (Bachelor) |
Faculty: | BMS: Behavioural, Management and Social Sciences |
Subject: | 85 business administration, organizational science |
Programme: | Health Sciences BSc (56553) |
Link to this item: | https://purl.utwente.nl/essays/59312 |
Export this item as: | BibTeX EndNote HTML Citation Reference Manager |
Repository Staff Only: item control page