University of Twente Student Theses

Login

De hartslagvariabiliteit als objectieve maat om een situatie van stress met fysieke inspanning te onderscheiden van een rustsituatie met behulp van verschillende analysemethoden

Berg, I. van den and Bos, K.D.J. and Heijst, R.W. van and Tertoolen, J.W. (2018) De hartslagvariabiliteit als objectieve maat om een situatie van stress met fysieke inspanning te onderscheiden van een rustsituatie met behulp van verschillende analysemethoden.

[img] PDF
2MB
Abstract:Aanleiding: Een heupfractuur is een wereldwijd probleem voor ouderen. Jaarlijks zijn er 1.5 miljoen patiënten die een heupfractuur oplopen. De verwachting is dat dit aantal verder zal toenemen door vergrijzing.[1] Revalidatie na een heupfractuur is er op gericht om maximaal functioneel herstel en een zo goed mogelijke kwaliteit van leven te bereiken. Op dit moment geeft het standaard revalidatieproces voor veel ouderen niet het gewenste resultaat, omdat er geen rekening wordt gehouden met individuele aspecten. Om meer inzicht te krijgen in het revalidatietraject is het project “Up&Go na een heupfractuur” opgezet binnen het Centrum voor Geriatrische Traumatologie (CvGT) van Ziekenhuisgroep Twente (ZGT). De hartslagvariabiliteit (HRV) is direct gerelateerd aan emotionele dynamiek en fysiologische veerkracht.[2] Hierdoor kan de HRV wellicht een goede objectieve maat voor herstel zijn.[3][4][5] Doel: Aantonen welke analysemethode het grootste relatieve verschil in de HRV geeft bij vrouwelijke jongvolwassenen tussen een rustsituatie en een situatie van fysieke inspanning met stress. Achtergrond: De variatie in de tijdsintervallen tussen twee hartslagen wordt de HRV genoemd. De HRV wordt onder andere beïnvloed door veranderingen in het autonome zenuwstelsel, de baroreceptorreflex, de hartslag, de fysiologische veerkracht en de leeftijd.[3][6][7] Voor de analyse van de HRV zijn er verschillende analysemethoden in het tijdsdomein, frequentiedomein, niet-lineaire domein en het geometrische domein.[8] Methode: Voor dit onderzoek zijn bij vier vrouwelijke jongvolwassenen twee experimenten uitgevoerd. Het eerste experiment is uitgevoerd om de natuurlijke intrapersoons variatie in de HRV te bepalen en het tweede experiment is uitgevoerd om de HRV in rust, stress, fysieke inspanning en de combinatie van stress met fysieke inspanning te bepalen. De data van de proefpersonen van deze twee experimenten is met verschillende analysemethoden in het tijdsdomein en frequentiedomein geanalyseerd. Met de geanalyseerde data zijn in het tijdsdomein effectgroottes berekend. Bij experiment 1 zijn daarnaast de variatiecoëfficiënten bepaald en zijn ANOVA-toetsen uitgevoerd. Resultaten: De resultaten van experiment 1 laten zowel in het tijdsdomein als in het frequentiedomein verschillen in de HRV zien tussen de verschillende dagen. Tussen de ochtend en de middag zijn nauwelijks verschillen, maar tussen de dag en nacht zijn grotere verschillen aanwezig. De variatie binnen het uur is van alle tijdsdomeinparameters het kleinst in de RMSSD. De resultaten van experiment 2 laten in het tijdsdomein en frequentiedomein bij alle proefpersonen de grootste verschillen in de HRV zien tussen een situatie zonder fysieke inspanning en een situatie met fysieke inspanning. Conclusie en aanbeveling: In het tijdsdomein lijkt op basis van dit onderzoek de RMSSD het grootste relatieve verschil in HRV tussen een rustsituatie en een situatie van fysieke inspanning met stress te laten zien. In het frequentiedomein is het aannemelijk dat een rustsituatie te onderscheiden is van een situatie van fysieke inspanning met stress.
Item Type:Essay (Bachelor)
Clients:
Ziekenhuis Groep Twente, Almelo, Nederland
Faculty:TNW: Science and Technology
Subject:44 medicine
Programme:Technical Medicine BSc (50033)
Link to this item:https://purl.utwente.nl/essays/75756
Export this item as:BibTeX
EndNote
HTML Citation
Reference Manager

 

Repository Staff Only: item control page