University of Twente Student Theses

Login

Veranderingen in (dis)functionele schemamodi als voorspellers van psychische klachtenreductie en toename van welbevinden : longitudinaal onderzoek naar het schemamodi-model van de schemagerichte therapie voor persoonlijkheidsstoornissen

Verbeek, E.A.C. (2017) Veranderingen in (dis)functionele schemamodi als voorspellers van psychische klachtenreductie en toename van welbevinden : longitudinaal onderzoek naar het schemamodi-model van de schemagerichte therapie voor persoonlijkheidsstoornissen.

[img] PDF
3MB
Abstract:Inleiding- Schemagerichte therapie (ST) verbetert, met name wanneer het schemamodi-model wordt gehanteerd, langdurige psychische klachten, persoonlijkheidspathologie en het sociaal-maatschappelijk functioneren van cliënten met (complexe) persoonlijkheidsproblematiek. Aanvankelijk was er met name aandacht voor het afzwakken van de disfunctionele modi. Recent is er meer aandacht voor de versterking van de functionele modi, maar wetenschappelijk onderzoek is nog beperkt. Zodoende staat in dit onderzoek het verwerven van inzicht in de relatie van de veranderingen in disfunctionele- én functionele modi met veranderingen in welbevinden en psychische klachten centraal. Begrip van de onderscheidbaarheid en onafhankelijke meerwaarde van de (dis)functionele modi voor de tweezijdige geestelijke gezondheid, leidt mogelijk tot herziening van het schemamodi-model en de ontwikkeling van een integrale vorm van ST met een focus op welbevinden. Aansluiting van ST bij de moderne visie op herstel, bestaande uit een verbetering van psychische klachten en een toename van welbevinden, kan hierdoor worden gerealiseerd. Methode- De cliënten (n=41) binnen de steekproef ontvingen 12 maanden klinische ST. Een ‘pre-post within-subject-design’ zonder controlegroep werd gebruikt. Metingen vonden aan het begin (T0), aan het einde (T3) en 6 maanden na de behandeling (T4) plaats. De verschilscores van de Schema Mode Inventory (SMI), Brief Symptom Inventory (BSI) en de Mental Health Continuüm-Short Form (MHC-SF) werden gebruikt om de relatie van de veranderingen in (dis)functionele modi met de veranderingen in psychische klachten en welbevinden te bepalen. Middels descriptieve analyses, parametrische toetsen, correlatie- en regressieanalyses vond data-analyse plaats. Resultaten- Verbeteringen van de (dis)functionele modi werden bereikt. Deze veranderingen in de (dis)functionele modi waren vervolgens van mogelijke invloed op de verbeteringen van het welbevinden en de psychische klachten tussen T0 en T3. Daarnaast bleef de toename van het welbevinden behouden op T4 en namen de psychische klachten weer toe. De disfunctionele modi verklaarden meer variantie van de veranderingen in psychische klachten tussen T0 en T3 en de functionele modi voorspelden de verandering van het welbevinden tussen T3 en T4 beter. Discussie- De toename en het behoud van het welbevinden kan mogelijk worden verklaard door een toch meer ‘krachtgerichte’, in plaats van ‘klachtgerichte’, toepassing van ST. Ook een overkoepelend medisch behandelparadigma en aanverwante visie op herstel, kunnen door een selectieve focus op psychische klachten, de toename van klachten na de behandeling wellicht verklaren. De relatie van de functionele modi met het behoud van de toename van welbevinden, sluit aan bij het twee-continuamodel en biedt aanknopingspunten voor een verdere integratie van de positieve psychologie binnen ST. Dit kan leiden tot een heroriëntatie van klachten en krachten binnen ST en aansluiting bij de moderne visie op persoonlijk herstel kan in de toekomst worden gerealiseerd.
Item Type:Essay (Master)
Faculty:BMS: Behavioural, Management and Social Sciences
Subject:77 psychology
Programme:Psychology MSc (66604)
Link to this item:https://purl.utwente.nl/essays/71672
Export this item as:BibTeX
EndNote
HTML Citation
Reference Manager

 

Repository Staff Only: item control page